Weer een maand verder - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Romee Struik - WaarBenJij.nu Weer een maand verder - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Romee Struik - WaarBenJij.nu

Weer een maand verder

Door: Romee

Blijf op de hoogte en volg Romee

22 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Hoihoi daar ben ik weer!
Even een korte update vanuit PE. Een maand is alweer verstreken sinds de laatste keer dat ik een blog schreef. De vorige keer eindigde ik met het stukje over afscheid nemen. De afgelopen maand heb ik helaas afscheid moeten nemen van tien geweldige mensen. Er zijn gelukkig ook weer leuke mensen bijgekomen en Sanne kwam op bezoek met haar moeder. Dinsdagochtend rond acht uur heb ik ze opgehaald en in de korte tijd dat ze er waren hebben we veel leuke dingen gedaan. De eerste dag zijn we bijvoorbeeld meteen op safari gegaan in Kragga Kamma Game Park, we deden een guided tour samen met Manon en haar ouders. Tijdens deze tour gingen we vaak off road en zagen we de dieren van heel dichtbij. We konden helaas niet samen terugrijden, omdat de autosleutel van de auto waar Manon en haar ouders mee waren uit een broekzak was gevallen, oeps! De twee dagen erop had ik gewoon stage. Vrijdag zouden we ’s ochtends gaan winkelen en ’s middags naar het strand, maar omdat het weer niet helemaal mee zat hebben we er een winkeldagje van gemaakt. ’s Avonds was er een rugbywedstrijd in het stadion waar we heen zijn geweest. We zouden met zijn allen achterin het bakkie van Pieter gaan, maar door de regen was dit alleen weggelegd voor de diehards onder ons. Zaterdag was het tijd om aardig wat kilometers af te leggen en een dagje naar Valley of Desolation te gaan. Na een korte wandeling kwamen we bij een adembenemend view point aan. Wat een uitzicht.. De volgende dag gingen we naar Plettenbergbay, hier hebben we een stuk gehiked op Robberg, zijn we uit eten geweest en hebben we als afsluiting van de dag een drankje gedaan in de lodge. We waren de enige mensen in de lodge en de eigenaren woonden twee huizen verderop, dus we hadden het rijk voor ons alleen! De ochtend erop zijn we begonnen met een lekker ontbijtje in de tuin met uitzicht op zee en zijn we vertrokken richting Tsitsikamma. Er moest echter eerst een stop gemaakt worden bij de Bloukrans brug, omdat onze daredevil Sanne een sprong ging wagen van ’s werelds hoogste bungeejumpbrug. Respect! Na deze gewaagde actie hebben we Tsitsikamma National Park bezocht. Dinsdag moesten we weer terug naar PE, want ’s avonds vlogen Sanne en haar moeder weer terug naar het koude Nederland. Ik kon ze helaas niet uitzwaaien omdat ik supervisie had voor school. Op deze laatste dag hebben we nog even lekker geluncht en zijn we naar een strand gegaan waar mooie schelpen te vinden zijn. Om het afscheid te verwerken ben ik ’s avonds uit eten en naar de film ‘Dirty Grandpa’ geweest met Pieter. Ik weet niet of deze film ook in Nederland draait, maar het is een aanrader! Hierna waren er nog twee stagedagen en zat het werk er alweer op voor mij. Voor stage moest ik met een cliënt naar Legal Aid. Bij Legal Aid kun je in aanmerking komen voor een kosteloze advocaat als je aan bepaalde voorwaarden voldoet. We hadden een afspraak om elf uur en waren netjes op tijd. Helaas werden we pas om kwart over één geholpen. Tijdens dit wachten was er gelukkig genoeg te beleven, zo was er bijvoorbeeld een man die wou weten of zijn huisbaas de voordeur van zijn appartement eruit mocht slopen omdat hij de huur niet betaalde. Voor de geïnteresseerden, dit is dus niet toegestaan. Weer wat geleerd! Gelukkig was het wachten niet voor niets, want we kregen een advocaat toegewezen. Afgelopen week was een speciale week in PE, het waren de Armed Forces Days, oftewel de hele stad gevuld met soldaten. Donderdagavond was er een night shooting. Hierbij werden er onder andere kanonnen afgeschoten en vanaf schepen geschoten. Was erg leuk om mee te maken. Vrijdag, toen we lekker in de tuin lagen, was er genoeg te zien in de lucht. Soldaten die uit helikopters sprongen, legervliegtuigen en vanaf het balkon konden we zelfs een vliegshow aanschouwen. Zondag werd er door het leger een parade en demonstratie gehouden, hier konden we helaas niet bij zijn, want we gingen zaterdag een nachtje naar Hogsback. We zouden zaterdagochtend om half negen vertrekken, maar toen we ’s nachts om half drie in de taxi door de McDrive gingen hebben we maar besloten dit te verplaatsen naar tien uur. Fris en fruitig vertrokken we richting Hogsback. ’s Middags kwamen we aan en zijn we naar een bad gegaan op de berg met een geweldig uitzicht. Hierna zijn we naar een labyrint en een lookout point gegaan. ’s Avonds hebben Jonna en ik nog een drankje gedaan bij het hostel. Er zat een man buiten een joint te roken, toen kwam de politie eraan. De man trok zich er niks van aan en begon al rokend met de politieman te praten. Niks aan het handje. Toen de politieman weg wou rijden viel de auto wel vier keer uit, de beste man bleek gewoon dronken te zijn. Het kan hier allemaal.. Hoe mooi het weer zondag was in PE, zo koud en nat was het in Hogsback. We hadden dus besloten om niet de gehele hike van vier uur te doen, maar om het eerste stuk met de auto te doen. Zo gezegd, zo gedaan. Fanatiek begonnen we aan de hike naar de waterval. Hierna namen we een andere route die ons naar ‘The Big Tree’ leidde. Onderweg kwamen we een bordje tegen, we hadden de keuze om terug te gaan naar de auto of de route te vervolgen naar de grote boom. We besloten om door te gaan naar de boom. Dit resulteerde in een gladde, vermoeiende, maar mooie hike van vier uur. Toen we keken waar we waren bleken we buiten het dorp te zijn. Teruglopen naar de auto konden we niet meer aan, dus probeerden we te liften. De enige vriendelijke mensen die ons te woord wilden staan was de politie, deze konden ons helaas niet brengen, omdat ze naar een incident toe moesten. Gelukkig was een restaurant medewerker zo vriendelijk om vervoer voor ons te regelen. We reden met de auto terug naar het restaurant en hebben daar geluncht. Hierna was het tijd om terug te gaan naar PE. Ik reed het eerste stuk door de bergen, de weg was vrij smal met veel bochten en toen er een truck aankwam probeerde ik zo ver mogelijk links te rijden. Tot onze grote schrik kwam daar ineens een auto de bocht om, deze wilde de truck nog even inhalen over doorgetrokken streep. Het scheelde weinig of we hadden een botsing. Als kers op de taart kreeg ik ook nog een boze blik van deze meneer. Het is maar goed dat hij niet uitstapte, anders had Kim hem “een gat in zijn gezicht geslagen” (quote - Kim van Halst). Verder verliep de reis rustig en konden we genieten van een mooie zonsondergang.
Dat was het einde van het weekend en van mijn avonturen tot nu toe. Nu is het weer tijd voor stage! Veel liefs en tot de volgende keer!

  • 24 Februari 2016 - 10:25

    Jan Struik:

    Lieve Romee ,

    Dit was weer een mooi en spannend verhaal , we wachten weer op de volgende .
    Liefs en een knuffel .
    Opa en Oma .

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Romee

Actief sinds 25 Aug. 2015
Verslag gelezen: 314
Totaal aantal bezoekers 7725

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2015 - 15 Juli 2016

Stage avontuur in Zuid Afrika

Landen bezocht: