Alweer 3,5 maanden weg

Oeps, ik merk dat ik al een hele poos geen blog meer heb geplaatst.. 2 maanden al, schandalig zeg.. Onderhand zit ik al dik drie maanden in Zuid-Afrika en alles gaat nog steeds goed, ik heb het super naar mijn zin hier.
De laatste keer ging mijn blog over een weekendje Tsitsikamma. Sindsdien is er genoeg gebeurd. De week na Tsitsikamma hadden de kinderen van stage vakantie, wat een leuke week vol activiteiten voor ons betekende. We zijn bijvoorbeeld naar een kinderboerij geweest, naar Happy Valley en naar het strand.
De kinderboerderij was trouwens het begin van de drama met de auto’s. Nicole had de autosleutel, maar had deze in de kofferbak gelegd en toen de klep dichtgegooid. Oftewel: auto op slot en de sleutels in de auto. Na een geniale ingeving van, jawel, mijzelf en hulp van een paar mannenhanden kregen we de deur open met een stuk ijzerdraad. De week erop wouden we naar stage rijden maar de auto wou dit niet, deze vertikte het om harder te rijden dan 20 km/u. Wat bleek, koppeling werkte niet meer goed. Na een poos was dit weer gemaakt en konden we verder in onze o zo geweldige Daihatsu Charade. Helaas was ons vertrouwen in de auto verdwenen en besloten we een andere auto te huren. Een Renault Clio, wat wil een mens nog meer. Helaas moest deze het een maand later ontzien toen er een botsing met het hek op de oprit plaatsvond, de bumper, de koplamp en Tweety zijn hierbij helaas omgekomen. Oja, van deze auto kon de kofferbak niet op slot. We besloten dus maar weer om een andere auto te huren. Een andere Clio mét een bumper, beide koplampen en een kofferbak die op slot kon. Je zou denken, eind goed al goed. Maar niets bleek minder waar.. Uit het niets stopte de accu, meteen maar weer gebeld dus.. De man waarvan we de auto huren heeft er een nieuwe accu ingezet, helaas kon de motorkap hierdoor niet meer goed dicht. Toen hij naar ons toe reed om de auto af te leveren waaide de motorkap omhoog, tegen de voorruit aan. Vooruit kapot en een dikke deuk in de motorkap. Voorruit is meteen vervangen, de motorkap laat nog op zich wachten.. Tot zo ver over de auto’s.
Wat heb ik nog meer meegemaakt.. Een townshiptour, waarmee je met een busje door de township rijdt en uitleg krijgt hierover. Load Shedding, hierbij wordt er door de overheid een gedeelte van de stad zonder stroom gezet, omdat er een energietekort is. Je hebt dan een aantal uren geen elektriciteit. Nicole en ik zijn mee geweest naar de rechtbank, waar beslist werd over twee kinderen of ze naar hun familie terug konden of moesten blijven in EPC&YCC. Verder heb ik voor het eerst in mijn leven geweerschoten gehoord. Ik was bij een club en stond even buiten toen ik twee keer drie schoten hoorde. Iedereen rende meteen naar binnen. Later bleek het een man te zijn die in de grond had geschoten. Oktoberfest is ook een puntje om niet te vergeten, in de German Club werd het Oktoberfest gehouden, het was een super mooi feest. In het begin kon je de halve finale van het WK rugby zien, helaas verloor Zuid-Afrika, maar dit mocht de pret niet drukken. Er werd nog een halloweenfeest gehouden bij ons thuis. De dag hierna was natuurlijk de perfecte gelegenheid voor een lekker vet stukje brakheidsvoedsel, de hollandse kroket. Deze kon gelukkig dichtbij gescoord worden, door een Duitse meneer in een klein tentje. Midden november gingen we een weekend naar Coffee Bay, een plaatsje op negen uur rijden van Port Elizabeth (de voorspelling was 6 uur, dit was helaas een beetje te positief). De eerste avond hebben we gegeten bij een Xhosa familie, deze familie woont met twee ouders en acht kinderen in een hutje. Ze hebben voor ons gezongen en gedanst, het was erg indrukwekkend. Verder hebben we gehiked, 3,5 uur lang over bergen en langs zee, naar een gat in een muur. Geweldig!! De week erop zijn we gestart met het maken van het Holiday Program voor EPC&YCC, we hebben allemaal leuke dingen gepland en door onze inzamelactie op dreamordonate hebben we meer dan €500 opgehaald! Een geweldig bedrag waar we de kinderen een super vakantie mee kunnen bezorgen. Iedereen hartstikke bedankt voor het doneren! Tot nu toe zijn we naar een ocenarium geweest, naar een leeuwenpark en naar een waterpark. De kinderen vinden het geweldig. Verder heb ik voor het eerst in mijn leven m’n verjaardag in de zomer gevierd, beviel me wel goed. Zaterdag een feest gegeven waar ik natuurlijk voor schut werd gezet door alle lieve mensen die hier wonen, nogmaals bedankt hiervoor.

Dit was het eigenlijk wel, ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van mijn verhaal en ik zal de volgende keer niet meer zo lang wachten met het posten van een blog. Geniet van de koude dagen in Nederland, ik zal aan jullie denken als ik in het zonnetje lig te bakken, hihi. Liefs! :-)